forum.optyczne.pl

[mnich]

Panie i Panowie! Pamiętacie jeszcze kiedy to było i dlaczego zainteresowaliscie sie fotografią? Od czego sie zaczeło?
I nie pytam o pierwszy sprzęt itp. Pytam o zdarzenia, które zainteresowały was tą dziedziną rzemiosła artystycznego.

Pozdrawiam i czekam na wasze wspomnienia


Jacek

[Fatus]

U mnie zaczęło się od lekcji fotografii w drugiej gimnazjum

[mnich]

U mnie były małe kroczki. Zawsze ogromne wrazenie robił sprzęt fotografów robiacych zdjęcia grupowe w szkołach ( klasa 1-2 podst. )

Pamiętam że kiedyś sie wygłupiłem i zadałem Panu Fotografowi pytanie w stylu: ile za jednym pstryknięciem robi sie zdjęć? (a przecież wystarczy dla całej klasy)
on wielce zaskoczony odpowiedział ze jedno.
Cóż ja wtedy mogłem wiedzieć o wywoływaniu, o filmie i odbitkach itd.

Potem temat gdzieś tam sie przewijał na pierwszych wakacjach nad morzem i pierwszej analogowej małpce kodaka. Kto wtedy myślał o kadrowaniu, kompozycji itd itp...
Dopiero dużo później fotografia wtargnęła w moje życie niczym zbawienie na depresje. W burzliwym okresie dorastania stała sie uzupełnieniem wizualnym pisanych przeze mnie wierszy, co nadal ale żadko czynię ( stałem się nader samokrytyczny).
W krótkim czasie -dwóch lat- okazało sie że te wszystkie pomysły trzeba mieć czym realizować wiec zainwestowałem w panasonic'a. I tak doszło do tego że fotografia stała sie moim konikiem. Starałem sie dużo czytać jak najwięcej focić i sie nie przejmować.
Teraz z racji wykonywanego zawodu, mogłem pozwolić sobie na zakup lepszego sprzętu- wręcz taka przyszłościowa inwestycja, gdyż celuje we własne studio.
Czasami brakuje tylko czasu i takiego spokoju jak za dawnych lat gdzie sie człowiek nigdzie nie spieszył, zachody słońca były nie powtarzalne i oczy mogły chłonąć krajobraz w spokoju. Ale... życie jest długie...

Pozdrawiam

[MM]

Ja miałem przyjemność robić za "dziecięcych" i "młodzieżowych" lat wynalazkami typu Smiena a potem super ruskim aparatem dalmierzowym "Sokół". A potem... musiałem się tego uczyć na dziwnych szkołach, od razu były to lustrzanki z długimi tele i dziwne małe aparaciki zrobione tak, żeby można je było dobrze... schować

[Monastor]

Robiłem kiedyś zdjęcia różnymi analogami, ale zawsze rodzice zwlekali z oddaniem filmów do labu, czasami mogłem obejrzeć fotki po pół roku, niektóre nigdy nie zostały wywołane. Nawet nie widziałem na dobrą sprawę jak zdjęcia wychodzą. Potem, w 2005 roku wpadła mi w ręce pierwsza cyfrówka (Panasonic Lumix DMC-FZ5). W czasie wakacji robiłem rozmaite zdjęcia, uczyłem się kadrować, czytałem trochę o fotografii, coraz częściej chodziłem z aparatem. W zeszłym roku kupiłem pierwszą lustrzankę. Teraz rozbudowuję system i nadal powoli uczę się robić lepsze zdjęcia. Mam już kilka dobrych fotek na koncie, poza tym wiele poprawnych (czyli takich na które nie zwraca się uwagi, a przy tym nie wiadomo co im zarzucić). Zajmowałem się różnymi dziwnymi eksperymentami, teraz szukam dla siebie odpowiedniej dziedziny. Na ten moment chcę spróbować sił w fotografii przyrodniczej. Zbieram też pomysły na nieco ambitniejsze zdjęcia, bardziej kreatywnie wykorzystujące zastaną rzeczywistość.
Na to wszystko trzeba niestety mieć trochę więcej czasu, ale mimo to się nie poddaję.

[Smola]

Ojciec mial Praktice L2 ( chyba ) i nadal ma. Do tego mial 2 stalki ( chyba Zeiss i Pentacon ) i nadal ma. I nigdy nie dal mi dotknac. A mnie ciagnelo do tego sprzetu. Ale moje dlonie mialy niesamowita sile niszczenia. W sumie go rozumiem. Wydal na to kilka pensji.

Z pieniędzy z komunii kupilem sobie pierwszego "szang-paja" Kodaka i pstrykalem byleby pstrykać. Hehe

Pięć lat temu pojechalem na zarobek i wydalem 3 kola na Fuji S7000 i stary "popęd" sie obudzil. Teraz walcze na 30D. Foto łącze ze swoimi pasjami: podróże, wędkarstwo, las i woda oraz Tatry.

[komor]

A miało nie być o sprzęcie...

Ja zainteresowałem się fotografią stosunkowo niedawno, choć towarzyszyła mi od bardzo dawna w życiu prywatnym i zawodowym. Najpierw była ta oczywista konstatacja, że za naciśnięciem magicznego guzika mogę uwiecznić fajną chwilę lub fajny widok, i potem w dowolnym momencie obejrzeć to i przypomnieć sobie wrażenia towarzyszące uwiecznionemu momentowi. Potem, nieco ponad rok temu, była druga konstatacja, że jak się trochę powciska te różne dodatkowe guziczki to można wpłynąć na sposób rejestrowania rzeczywistości przez aparat. I wtedy się zaczęło.

[igorax]

a ja chyba w liceum jak dostałem zenita 12xp [do dzisiaj jak oglądam zdjęcia wtedy zrobione, to zastanawiam się jak ja je wykonałem, jakoś tak wyjątkowo dobrze wyglądają; ostre; kontrastowe; włąsnoręcznie wywoływane]; fotki robiłem bo musiałem, a potem tak mi się spodobało że nie mogłem przestać; teraz zarabiam na tym.

[maziek]

Mój ojciec miał Exę i zawsze robił b. dużo zdjęć. Jako kilkulatek uwielbiałem siedzieć w ciemi i patrzeć na "magię" kiedy z białego papieru wyłaniały się zarysy obrazu a kolory zamieniały się miejscami. Ciemnia była w łazience i najpierw był rytuał zatykania wszystkich dziurek, którymi mogło przedostać się złe światło papierem toaletowym, wykręcanie żarówek w razie jakby ktoś zapomniał i chciał skorzystać... Pamiętam walkę o materiały w tym filmy ORWO i wywoływacz R09 spod lady...

W tej sytuacji pierwszy całkiem własny aparat dostałem na I komunię, był to Certo SL110. Wiedziony ciekawością stosunkowo szybko dowiedziałem się, jaką ma budowę, ale niestety nie dał się złożyć z powrotem do kupy. Ale mam jeszcze z niego soczewkę obiektywu. Potem była smiena a na studiach kupiłem sobie zenitha xp. Po kilku latach zafascynowany uniwersalnością dokupiłem Kodaka, który miał peryskopowo dwa obiektywy 38 i 63mm. Bardzo fajne rozwiązanie i IMHO lepsze od zoomów. Potem był mju (w tamtym czasie bodaj jedyny kompakt z asferycznym szkłem), ale wtedy przez kilka lat b. mało fotografowałem. Potem był Oly C-4000, który b. szybko wymieniłem na C-750. No a teraz to już wiecie.

[Arek]

Ponad 20 lat temu... Świetnie wyposażone kółko fotograficzne w MDK. Mieliśmy filmy ORWO w wielkich paletach, więc do kasety nawijało się 40-50 klatek. Filmy, odczynniki i cały sprzęt w ciemni do dyspozycji za darmo. Tylko papier fotograficzny mieliśmy kupować...
Żyć nie umierać. I wszystko się skończyło jednego dnia w okolicach 1990 roku kiedy Foton od jednej dostawy do drugiej podniósł cenę papieru o kilkaset procent, a MDK przestał dostawać dotacje, co skutecznie utrudniło realizacje swojego hobby przez skomnego licealistę

[mavierk]

hm... a ja zobaczyłem w sierpniu 2006 d70 w dual kicie kumpla i... zacząłem szukać sposobu na robienie zdjęć.

Wydębiłem od tatka małpeczke i bawiłem się głównie w macro (na 1000 zdjęć jedno mi wyszło jako tako - tak to teraz wspominam) potem już z górki... teraz każde zdobyte pieniądze wydaje na sprzęt foto...

[goltar]

Moje początki fotografii to otrzymana w prezencie Smiena to jakoś mnie jeszcze nie interesowało… potem dostałem Zenita 122 i to była już rewolucja. Do tego mieliśmy w domu mały lab do fotografii czarnobiałej. Własne naświetlanie zdjęć to naprawdę była fajna sprawa Do Zenita miałem Jupitera 200mm i z nim byłem na pierwszych pokazach lotniczych w Gdynii Babie Doły w 1995r. Kolejną lustrzanką była Minoltą Dynax 5 którą bardzo miło wspominam. W tym czasie miałem także do dyspozycji Dynaxa 7 który do tej pory jest dla mnie wzorem ergonomii Na tych aparatach uczyłem się fotografii. Po kilku wizytach w górach kiedy wyszło że otrzymane rezultaty nie są w pełni zadowalające zacząłem zwracać większą uwagę na jakość i technikę fotografii. Ostatecznie obserwując kłopoty Minolty zmieniłem system na Canona i tak rozpoczęła się „era cyfrowa”

[RobertO]

ja niecale 4 lata temu postanowilem sobie kupic cyfrowke, aby robic zdjecia "u cioci na imieninach". a ze zaawansowany kompakt kosztowal wowczas wiecej niz teraz amatorskie lustrzanki to postanowilem troche poczytac na ten temat w necie, aby nie kupic jakiegos g.... jakiez bylo moje zdziwienie gdy nie bylem w stanie znalezc zadnych przyzwoitych testow w jezyku polskim. spotkalismy sie potem z arkiem, pogadalismy, no i tak zrodzily sie optyczne, a przy tym rozpoczela sie moja przygoda z fotografia. choc bardziej z jej sprzetowa, a nie artystyczna strona.
ale ja zawsze wolalem hardware niz software

[rafid78]

Za uzbierane pieniądze z komunii zakupiłem Zenita 12 xp.Poleżał troche w szufladzie przez 2 lata.Mając 11 lat wstąpiłem w szeregi szkolnego kółka fotograficznego, prowadzonego przez naszego fizyka.Robienie zdjęć i zabawy w ciemni, tego nigdy nie zapomne.Niestety po 2 latach kółko sie rozpadło z powodu stanu zdrowia nauczyciela i nikt nie przejał pałeczki po nim.Potem była przerwa kilkunastoletnia, kompakt Olympusa, i lustrzanka Nikona i... , wciągneło już na dobre i oby pozostało.
pozdrawiam

[mar]

Ja zaczalem focic sotsunkowo niedawno. Zawsze mnie ciagnelo aby sprobowac ale nigdy nie mialem czasu az do grudnia ubieglego roku Strzelam tak demonizowanym na tym forum Lumixem FZ18 hehe i powoli mozliwosci tego cacka przestaja mi wystarczac glownie na slabe czulosci ISO wiec pilnie sledze nowinki, testy, recenzje i opinie na temat lustrzanek i w tym roku zakupie nowy aparat Jestem samoukiem, przeczytalem kilka ksiazek , wykorzystalem porady w necie i tak sobie strzelam w wolnym czasie, co sprawia mi duzo frajdy