skasowany - Wto 14 Wrz, 2010 Temat postu: Fotografowanie osób z ułomnościami mniejszymi i większymi... Zainspirowany słowami komora wątek zakładam i mam nadzieję, że konkluzją nie będzie wszechobecne 'PS załatwi wszystko' 
Chociaż pewnie to prawda... 
moronica - Wto 14 Wrz, 2010 z tego co sobie przypominam z jednego z kursow to: - panie fotografowac lekko od dolu, co wydluzy nogi - tylko uwazac, jesli maja duze stopy (wtedy ewentualnie to na plazy i stopki czesciowo w piach, trawa tez sie nada) - duzonosych nie fotografowac z gory - przy studyjnym oswietleniu puder to twoj najlepszy przyjaciel (rowniez panow )
- ktos tu na forum wspominal o ponczosze naciagnietej na obiektyw
to oczywiscie pod katem tego jak mankamenty ukryc lub jak ich przynajmniej nie eksponowac. wiecej nie pamietam, w ludziach nie robie Spinq - Sro 15 Wrz, 2010 Prosiłbym o szczerą odpowiedź. Kto podczas obróbki nie usuwa pryszczy bądź ukąszeń owadów na modelce/modelu. Kto z was jest "HARDKOREM" 
TS - Sro 15 Wrz, 2010
Nigdy nie stempluję, w ogóle prawie nie obrabiam zdjęć (jak nieudane to kasuję lub nie robię odbitki). Jeśli uznam, że portret przedstawia kogoś niekorzystnie, to od razu leci. Jeśli jest okej, to pokazuję do akceptacji fotografowanej osobie. Jeśli nie spodoba się, to nie kasuję, tylko chowam głęboko, by nikt poza mną nie miał dostępu .
Ale zawodowcy pewnie stale muszą coś poprawiać, klient wymaga... moronica - Sro 15 Wrz, 2010 z tego co wiem z for stockowych to profesjonalisci cenia sobie uslugi dobrej makijazystki oraz oczywiscie zatudniaja modelki z ladna cera, dzieki temu nie musza potem sleczec godzinami stemplujac zdjecia Tutejszyn - Sro 15 Wrz, 2010
masza - Czw 16 Wrz, 2010 Nigdy nie miałam przyjemności robić zdjęć profesjonalnej modelce (modelowi). I od razu przyznaję się, że nie umiem robić technicznych wypasiorów. Ale często fotografuję znajomych, bliskich. Niedoskonałe koleżanki i kolegów, ciocie, babcie i wujków w wieku średnim. Zawsze chodzi mi o to, by modele byli zadowoleni. I akurat to się udaje
Wiązka amatorskich spostrzeżeń z fotografowania typów wielce nieidealnych. Żadne tam wymądrzanie. Może ktoś skorzysta: 1. Warto wiedzieć, czego model w sobie nie lubi. Warto stanąć z nim przed lustrem i kazać mu robić miny, dowiedzieć się, w jakiej pozie podoba się sobie. Wypytać, co należałoby ukryć na zdjęciu. 2. Tak jak pisała moronica, osoby z długimi nosami źle wyglądają, gdy opuszczają głowę i nos się wydłuża. Te z zadartymi - lepiej wyglądają, gdy nie eksponujemy ich dziurek w nosie - lepiej, gdy głowę lekko pochylą. Wrażenie, że można zerknąć na mózg przez otwory nosowe, jest... średnio estetyczne. 3. Według mnie dość ważna jest linia podbródka. Dobrze zwrócić na to uwagę. Koniecznie zatuszować "podgardle". Gdy model wysuwa podbródek, lekko opuszcza głowę, jest dobrze. 4. Uważam, że łatwiej ładnie pokazać osoby o zbyt pełnej twarzy niż te o zbyt szczupłej. Przy okrągłych buźkach półprofil niesamowicie wysmukla. Szczupłym buźkom dobrze robi szeroki uśmiech, lekkie wydęcie warg, policzków, czasem fajnie jest pokazać taką osobę trochę od dołu, by zaznaczyć szczękę. 5. Kobiety o szerokich biodrach, o ile mają w miarę płaski brzuch i ładną linię pośladków, dobrze wyglądają, gdy nie stają frontalnie do obiektywu. Najlepiej - lekko bokiem. Optycznie szczupleją. A jeśli mają jakieś fałdki poniżej talii, trzeba zadbać, by je ukryć. Uniesione ręce sprzyjają. 6. Kobieta o zbyt szerokich ramionach - gdy przesunie je ku przodowi, wyda się "drobniejsza". Ale tu trzeba uważać na biust. W tej pozycji raczej obwisa. Gdy obciągnie łopatki, też jest "węższa", ale czasem wygląda to nienaturalnie. Trzeba wyważyć. 7. Kobieta o zbyt drobnych ramionach nie powinna się kulić. Niech się na zdjęciu "rozpościera". Napnie mięśnie. Może sobie na to pozwolić. 8. Zwykle kobiety chcą wydawać się drobniejsze (= bardziej kobiece), a mężczyźni - więksi (= bardziej męscy). Taka kulturowa presja. I też należy to uszanować, by model był zadowolony. 9. Dłonie. Szczupłe, długie palce mają niesamowity ładunek ekspresji. Ale nie każdy takie ma, niestety... Warto zadbać o to, by palce nie wyglądały "kiełbaskowato". Pulchniejsze dłonie fajnie ułożyć tak, by wydobyć z nich ekspresję, zaznaczyć stawy, kosteczki... Gdy palce są ugięte, mięśnie napięte, a i dłonie zgięte w nadgarstku, nawet te dość "toporne" zyskują wiele uroku. Zbyt drobne dłonie umieszczone w pierwszym planie ładnie "rosną". 10. Spojrzenie. Oczy. Bodaj najważniejszy motyw twarzy. "Patrz na mnie tak, jakbyś się zakochał (zakochała)". Szczęśliwi, radośni ludzie są piękni bez względu na fizyczne uwarunkowania
11. Piep.rzyki i zmarszczki bywają fantastyczne. Pryszcze usuwam. Tak na szybko napisałam, co mi do głowy przyszło - ale zaznaczam, to bardzo amatorskie obserwacje. Tutejszyn - Czw 16 Wrz, 2010 Teraz tylko to wszystko zapamiętać.. Czasem strzelę kilkanascie zdjęć gdy nagle: "kurcze, znowu zapomniałem włączyć AF!". To o czym mówisz chyba trzeba mieć w sobie. Inaczej nie da rady O ile się nie mylę to nazywa się.. talent?
komor - Czw 16 Wrz, 2010
Nie jestem zawodowcem i stempluję co bardziej widoczne ułomności skóry, bo… nie jestem zawodowcem i przeważnie moi modele nie mają profesjonalnego makijażu do zdjęć.
skasowany - Pią 17 Wrz, 2010 Przez przypadek natknąłem się na: http://www.fototv.pl/wide...-portrecie.html Ale po przewinięciu strony trochę do dołu, pojawia się zdanie: "Nikt nie jest doskonały. W tabeli poniżej znajdziesz spis sposobów postępowania z modelami posiadającymi różnego rodzaju niedoskonałości. Jak ukryć długi nos lub niesymetryczną budowę twarzy?" Zaraz potem mamy dziesiątki podpowiedzi co robić i czego nie robić przy np. bulwiastych nosach i wyłupiastych oczach. Może ktoś skorzysta...
Oczywiście nie było mnie na zlocie, ale czy modelka to 'nie ta sama' Emilka???
hijax_pl - Pią 17 Wrz, 2010
Spinq - Pią 17 Wrz, 2010 Przy okazji, Ruslan wielkie dzięki za taki temat. Lubię portret, a tu prosto ujęte, wyłożone niczym kawa na ławe wskazówki co i jak robić. Super jaad75 - Pią 17 Wrz, 2010
skasowany - Pią 17 Wrz, 2010 Spinq, nie mi spasiba, Komorowi
TS - Pią 17 Wrz, 2010
Dla mnie czym innym jest kreowanie rzeczywistości, tzn. ustawienie aparatu/modela/światła (na czym, przyznaję, słabo się znam - Ruslan, masza, cenne rady...), by modela dobrze zaprezentować, a czym innym fałszowanie tej rzeczywistości... Technika idzie do przodu, może niedługo na podstawie kilku starych zdjęć program będzie potrafił odmłodzić modela na zdjęciu dziś... To też będzie fotografia? Jak ktoś ma poważne defekty skóry, to zdrowiej dla niego (i łatwiej dla fotografa) będzie jak pójdzie do dermatologa. A drobne? Jak by wyglądała CC bez p i e p r z y k a? (Niestety to chyba obraźliwe słowo, wiec muszę rozstrzelić  ).
Ja nie byłem na zlocie, ale po pobieżnym obejrzeniu zdjęć sprzed ponad roku sądzę, że to Emilka .
Masz na myśli łysego o kwadratowej twarzy? Na coś trzeba się zdecydować...
Djwalkman - Sob 18 Wrz, 2010 Mężczyźni wyglądają na pewnych siebie gdy patrzą się w obiektyw, ale trzeba kontrolować efekt "gapienia się". Kobiety mogą patrzeć tuż obok. Pozdrowienia dla pani E.Manning. komor - Sob 18 Wrz, 2010
TS, tu nie chodzi o fałszowanie rzeczywistości, ale jest takie zjawisko, że pewne niedoskonałości ignorujemy i ich nie zauważamy obserwując modela „w realu” natomiast natychmiast zauważamy je na fotografii. Poza tym w zależności od światła i warunków może się też okazać, że na zdjęciu widać znacznie więcej przebarwień, czerwoności, niż obserwujemy „w realu”. Światło błyskowe chyba lubi to wydobywać. Usuwając lub zmniejszając takie rzeczy w sumie zbliżamy się do „rzeczywistości”, rozumianej jako odtworzenie wrażenia, jakie mieliśmy obserwując modela bezpośrednio oczami, w świetle naturalnym. Oczywiście to jest tylko maniera, styl, a nie jedynie słuszna racja. |
