Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
Mam pytanie do Arka w szczególności, jednakże również do każdego kto miał w ręce Leicę Trinovid HD 10x42. Arku, napisałeś kiedyś w którymś komentarzu - bodaj pod testem Zeissa Conquesta HD - że Leiki mają na ogół ładne, okrągłe źrenice (niepościnane) dzięki czemu nie tracą światła zbieranego przez obiektyw. Czy tak też jest i z tym Trinovidem? Miałeś go może w rękach? Ewentualnie ktoś z Waszmościów nim świat przeglądał?
To model wprowadzony w czasach kiedy Leica już była na mnie obrażona po teście wytrzymałościowym, więc jej nie testowałem, ani nawet nie miałem w rękach.
Ponieważ mam starszą Leicę 7x42 BN , z ciekawości poszedłem ją porównać z nowym Trinovid HD 7x42 . Przeżyłem duże rozczarowanie , w niczym nie jest lepsza od starego Trinovida , a ostrość na brzegach słabiutka . Myślę że nie chcą robić konkurencji dla serii Ultravid .
Brawo Arek . Złapałeś mnie , jesteś czujny . Minął wprawdzie rok od tamtego dnia , ale faktycznie się pomyliłem . Porównywałem swoją 7x42 Trinovid BN z 7x42 Ultravid HD . I naprawdę przeżyłem rozczarowanie , biorąc pod uwagę różnicę w cenie . Ale nowego Trinovida HD też miałem w rękach ( chyba 8x42 ) . Szału nie było . A Smyka przepraszam za wprowadzenie w błąd .
Porównywałem swoją 7x42 Trinovid BN z 7x42 Ultravid HD . I naprawdę przeżyłem rozczarowanie , biorąc pod uwagę różnicę w cenie . Ale nowego Trinovida HD też miałem w rękach ( chyba 8x42 ) . Szału nie było
Ja mam bardzo podobne wrażenia. W ogóle, myślę, że optycznie seria Trinovid/Ultravid nie zmieniła się prawie wcale od 1990 roku. Co pewien czas odświeżają je robiąc jakieś kosmetyczne zmiany, a to nowe powłoki, a to lepszy dystans ogniskowania, a to szkło o ciut lepszej transmisji w niebieskim. A jak popatrzeć tutaj:
Mamy od 1990 praktycznie takie same parametry podstawowe oraz zawsze 8 elementów optycznych.
Tak więc dla mnie, spokojnie można kupować Trinovidy BN. Powłoki już ciut lepsze od BA, lepszy dystans ogniskowania, a od najnowszych HD+ różnią się może 1-2% w transmisji. Atutem starszych modeli jest to, że one powstawały kiedy jeszcze w Leice dbano o kontrolę jakości oraz to, że można je dorwać w pięknym stanie za cenę w okolicach 2500 zł.
Arku , to co rzuca się w oczy zaglądając od strony obiektywu , to taka sama mechanika ustawiania ostrości , wnętrze jest takie samo . Stary Trinovid BN , nowy Trinovid HD i Ultravid HD , konstrukcyjnie i mechanicznie są identyczne . Gdyby dzięki nowym szkłom poprawili ostrość na brzegach , to byłby postęp . Szkoda że tak zacna firma stoi w miejscu , a konkurencja nie śpi . Wychowałem się w kulcie Zeissa i Leica . Mam ogromny sentyment do tych marek , to one tworzyły historię optyki . To o tych markach marzyliśmy w młodości .
Arku , to co rzuca się w oczy zaglądając od strony obiektywu , to taka sama mechanika ustawiania ostrości , wnętrze jest takie samo . Stary Trinovid BN , nowy Trinovid HD i Ultravid HD , konstrukcyjnie i mechanicznie są identyczne . Gdyby dzięki nowym szkłom poprawili ostrość na brzegach , to byłby postęp . Szkoda że tak zacna firma stoi w miejscu , a konkurencja nie śpi . Wychowałem się w kulcie Zeissa i Leica . Mam ogromny sentyment do tych marek , to one tworzyły historię optyki . To o tych markach marzyliśmy w młodości .
Wiking69 fakt że konstrukcja mechaniczna od lat jest ta sama nie musi być negatywny, może być pozytywny. Wiele mechanicznych konstrukcji dopracowano już wiele lat temu i po dzień dzisiejszy się je stosuje np. słynny mechanizm Seiko 7S26 to ten z modelu SKX007 ( prawdziwy wół roboczy).
W kwestii optyki pełna zgoda tu należałoby dokonać zmian, ale skoro Leica woli odcinać kupony to ich wybór. Może więc czas najwyższy aby porzucić ten kult i wyjść poza pewien schemat myślowy. Nowych marek lornetkowych w ostatnich latach kilka się pojawiło, jest więc spore pole do poszukiwań. Oczywiście wiąże się z tym pewne ryzyko ale może skórka okazać się warta wyprawy.
Zatem Leicą Trinovid 10x42 pewnie też raczej nie warto się nadzwyczajnie interesować. OK.
Mam jeszcze jedno pytanie do Red Naczelnego i/lub kogoś obeznanego z naukami podstawowymi. Może głupie, ale nie jestem fizykiem i nie potrafię znaleźć sensownej odpowiedzi, więc bardzo będę wdzięczny za rozjaśnienie.
Otóż w procedurze testowania lornetek jest wyszczególnione, że obszar ostrego pola widzenia jest oceniany podczas obserwacji dużego arkusza papieru milimetrowego. (Nie czepiam się procedury, o co innego mi chodzi).
Rozumiem, że lornetka idealna powinna mieć płaskie i ostre pole widzenia od brzegu do brzegu (podobnie obiektyw). Z optyki szkolnej pamiętam jednakowoż (albo mi się wydaje, że pamiętam), że w praktyce "pole" ostrości soczewki (więc pewnie też lornetek i obiektywów) to jest raczej wycinek sfery niż płaszczyzna. Dlatego chyba też raz za razem jakaś firma patentuje "zakrzywiony" sensor.
Załóżmy, że testowana lornetka daje ostry obraz dla 70% długości promienia, dalej, bardziej obwodowo jest coraz bardziej nieostro.
I tu właśnie pojawia się moja wątpliwość, której sam nie potrafię rozstrzygnąć; wydaje mi się, że mogą być dwie przyczyny nieostrości brzegowej:
(1) wady optyczne wynikające z coraz trudniejszej korekcji przebiegu promieni światła biegnących coraz dalej od osi optycznej obiektywu skorygowanego przede wszystkim dla uzyskania płaskiego pola widzenia
(2) założonie przez konstruktora lornetki, że nie będzie jakoś nadzwyczajnie "wypłaszczał" pola widzenia (do płaszczyzy w której lornetka daje ostry obraz) ale raczej korygował wszystkie inne aberracje "kosztem" tego pola - wtedy ostry obraz będzie z założenia w wycinku sfery a nie w płaszczyźnie.
To drugie założenie wydaje mi się o tyle zasadne, że zazwyczaj lornetkujemy obiekty w przestrzeni trójwymiarowej, więc ważniejsze mogłoby być uzyskanie ostrego obrazu w całym polu widzenia w wycinku sfery, niż zmaganie się ze spłaszczeniem tego pola widzenia.
W tym drugim przypadku procedura mierzenia ostrości na papierze zawieszonym na płaszczyźnie mogłaby dawać wynik fałszywie ujemny, jak mawiamy my, prości medycy.
Zastanawiające nieco jest również to, że bardzo wiele opinii np. na Amazonie albo w B&P (wiem, że to niefachowcy) jest takich, że przy obserwacjach przyrodniczych ostro widzą od brzegu do brzegu, podczas gdy bywa, że w teście optycznych.pl jest napisane, że ostrość jest np. do 70% długości promienia albo podobnie - jakoś tak mnie to uderzyło, kiedy przeglądałem opinie dotyczące lepszych lornetek Bushnella. Ponownie - nie czepiam się procedury testowej, taką wybraliście, jest powtarzalna i OK - IMHO robicie świetną robotę.
Gdyby ktoś mi mógł rozjaśnić - będę wdzięczny. Proszę o w miarę proste objaśnienie.
Gwoli wyjaśnienia dodam, że w mikroskopach, zwłaszcza starych, z kiepskimi jak na współczesne czasy obiektywami, często widać taki efekt, że ok. 70-80 średnicy pola widzenia jest ostre, a dalej jest ostro tylko jak się minimalnie przekręci śrubę mikrometryczną - wtedy oczywiście centrum staje się nieostre. Nowe mikroskopy, z lepiej zaprojektowanymi obiektywami na ogół nie mają tego problemu - ostro jest w całym polu widzenia (a w każdym razie w >95% - reszta i tak jest nieistotna).
smyk, masz rację. Na nieostrość wpływają oba czynniki i oba są tak samo przez nas piętnowane. Przy patrzeniu na dalekie odległości płaskie pole jest zaletą nie wadą. A to, że pole czasami nie jest płaskie (w większości przypadków wcale nie jest to wycinek sfery) trudno uznawać za zaletę i argumentować to trójwymiarowością. Tak naprawdę przerobić można to na zaletę tylko wtedy, gdy obiekty w polu widzenie, akurat te którymi jesteś zainteresowany, ustawią się kształtem odpowiadającym kształtowi krzywizny pola. Wtedy, nawet w lornetce z krzywym polem, wszystko będziesz miał ostre. Ale szansa na taki zbieg okoliczoności jest mała i jednocześnie zmniejsza się wyraźnie z odległością od celu. A w astro zawsze jest wadą.
Dzięki wielkie. Zaczyna mi się wydawać, że być może rozumiem.
Co do wycinka sfery, która nie jest sferą - przepraszam, po prostu nie wiem jak nazwać takie coś, co w każdym razie ewidentnie nie jest płaszczyzną (jakoś uwypukloną płaszczyzną raczej) - więc z braku laku tak to nazwałem.
Ja nadzwyczajnie doceniam zalety "płaskości" pola widzenia, bo do tego nawykłem i do tego dążą siłą rzeczy konstruktorzy optyki mikroskopowej, w której z dość dobrym chyba przybliżeniem obserwuje się płaszczyznę (tkanka w preparacie histologicznym ma 3-4 mikrometry grubości, a pole widzenia przy użyciu np. obiektywu 4x to ok. 5-6mm w przypadku typowych okularów widziane z kilku-kilkunastu mm; w dodatku nie widziałem chyba jeszcze markowego mikroskopu, który miałby - jak nawet niektóre drogie lornetki - efekt "rolling ball" przy szybkim przeglądaniu preparatu). Jak taki obiektyw ostrzy w "niby-sferze", to realne pole widzenia jest znacznie mniejsze a to jest bardzo denerwujące.
Wydaje mi się jednak, że w obserwacjach przyrodniczych, np. jak się patrzy na jakieś ptaszydło pływające po wodzie albo na sarnę wyłażącą z krzaków i jeśli obraz wyostrzy się w centrum na ptaszydło/sarnę a w brzegu będzie najbardziej ostra woda metr przed ptaszydłem/krzak metr przed sarną to taka "wypukłość" obszaru ostrości może być trudniejsza do dostrzeżenia dla obserwatora o wiele bardziej niż dla Was patrzących na płaski papier milimetrowy. Problem mam właśnie z tym, czy np. tak nie jest np. konstruowana optyka myśliwsko-przyrodnicza?
Nie mam zamiaru też "przerabiać" tego na zaletę, raczej zastanawiam się, czy nie jest to coś na kształt zła koniecznego - np. że lepiej odpuścić korektę krzywizny, po to żeby łatwiej skorygować inne wady. Bo jakoś mi się wydaje, że spłaszczanie pola raczej inne wady zwiększa a nie zmniejsza, prawda?
Czy gdzieś można znaleźć takie informacje? Poleciłbyś jakąś książkę albo artykuł? Zdaję sobie sprawę, że będzie to pewnie okraszone mnóstwem matematyki, ale może powoli przez to bym przebrnął.
A przy okazji - dlaczego w astro płaskie pole widzenia jest tak bardzo potrzebne? Czy optyka dająca "niepłaski" obraz nie pozwoli przy ostrzeniu "na nieskończoność" wyostrzyć całego pola widzenia?
Czy optyka dająca "niepłaski" obraz nie pozwoli przy ostrzeniu "na nieskończoność" wyostrzyć całego pola widzenia?
Nie pozwoli. W środku gwiazdy będą punktowe, a na brzegu ciapki.
smyk napisał/a:
np. jak się patrzy na jakieś ptaszydło pływające po wodzie albo na sarnę wyłażącą z krzaków i jeśli obraz wyostrzy się w centrum na ptaszydło/sarnę a w brzegu będzie najbardziej ostra woda metr przed ptaszydłem/krzak metr przed sarną to taka "wypukłość" obszaru ostrości może być trudniejsza do dostrzeżenia dla obserwatora o wiele bardziej niż dla Was patrzących na płaski papier milimetrowy.
Ale jak obiekt będzie się szybko przemieszczał, to równie szybko z ostrego obszaru w środku może przejść do nieostrego na brzegu.
A z korygowaniem wszystkich wad, to jest takie trochę przelewanie z jednego koszyczka do drugiego. Odpuścisz jednej, to łatwiej skorygować inne.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
forum.optyczne.pl wykorzystuje pliki cookies, które są zapisywane na Twoim komputerze.
Technologia ta jest wykorzystywana w celach reklamowych i statystycznych.
Pozwala nam określać zachowania użytkowników na stronie, dostarczać im odpowiednie treści oraz reklamy,
a także ułatwia korzystanie z serwisu, np. poprzez funkcję automatycznego logowania.
Pliki cookies mogą też być wykorzystywane przez współpracujących z nami reklamodawców, a także przez narzędzie Google Analytics, które jest przez nas wykorzystywane do zbierania statystyk.
Korzystanie z serwisu Optyczne.pl przy włączonej obsłudze plików cookies jest przez nas traktowane, jako wyrażenie zgody na zapisywanie ich w pamięci urządzenia, z którego korzystasz.
Jeżeli się na to nie zgadzasz, możesz w każdej chwili zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Przeczytaj, jak wyłączyć pliki cookie i nie tylko »
Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 15
