forum.optyczne.pl

[masza]

infocyk, fotografowanie to bez wątpienia przyjemność! Robimy to przede wszystkim dla siebie (tak myślę...), ale i dla innych. Ty odczuwasz radość, wcielając się w "łowcę", ktoś inny dozna ekscytacji, będąc obserwatorem w więzieniu dla zwierząt (zoo).
Emocje fotografa to jedno. Drugie - ocena obrazu.
Nie masz wpływu na to (i nie przekonasz oglądającego!), że zdjęcie żyrafy z zoologa wyda się komuś lepsze niż fotografia rzadkiej ptaszyny, którą musiałeś upolować.
Okoliczności nie tłumaczą. Przemawia już tylko obraz.

[infocyk]

masza, tylko ja piszę w kontekście umieszczania zdjęć na specyficznych forach tematycznych jak ptaki, czy dzikie zwierzęta, gdzie są pewne niepisane zasady, bardzie lub mniej jawnie zdefiniowane np. że fotografujemy w zwierzęta w ich naturalnym środowisku. Zresztą, moja wypowiedź dotyczyła głównie przeinaczenia mojej osobistej refleksji na jakąś ogólną wykładnię fotografowania. Daleko mi do takich stwierdzeń.
Pozdrawiam

[ Dodano: Sro 18 Maj, 2011 07:40 ]
edmun, dobrze napisane, przeczytałem dwa razy, tak na wszelki wypadek.

[edmun]

infocyk, dziękuje.. choć tak jak wspomniałem, popełniłem sporo błędów pisząc
co do niektórych zdań nawet chyba się z nimi nie zgadzam patrząc z innej perspektywy

[infocyk]

Ostatni mój post na ten temat.

edmun, dobrze napisanie wcale nie oznacza, że zgadzam się ze wszystkim co piszesz (jak i Ty ). Najlepsze (dla mnie) w nim jest to, że stał się on inspiracją do pewnych osobistych refleksji nad fotografią i tym czym on jest dla mnie. Poza tym był całkiem taktownie napisany, a to nie zawsze się zdarza piszącym np. pod wpływem emocji.

[cygnus]

Aż tyle postów!
A dodam jeszcze jeden, chociaż MIAŁ BYĆ WĄTEK DO ZAMKNIĘCIA

Niepisane zasady w tematach podforów...
Wszystko co dotyczy WRAŻEŃ czy EMOCJI kieruje się niepisanymi zasadami.

Ja rozumiem dumę z wykonania jakimś nieprawdopodobnym wysiłkiem zdjęcia rzadkiego ptaka, który zechciał zbliżyć się o brzasku do ukrycia z właściwej strony a i słońce zechciało akurat błysnąć zza chmury i rosa jeszcze nie wyparowała.
A ktoś inny ustawia sobie martwą naturę, dwie lampy, trzy ekrany, kamerę na statywie i pokręca mikrośrubą na szynie, żeby ustawić ostrość gdzie chce, co do milimetra. I maluje czy fotografuje w ciepełku a jego praca trafia do najwięszych galerii.
Czy to jest SPRAWIEDLIWE?
Trochę to mi się kojarzy z portretem w atelier albo z fotografowaniem oswojonego nieco ptaka w parku. Portret w atelier jest cacy, ale już pelikan w parku jest be.

Zrobienie tygrysa "w więzieniu", żeby wyglądał jak w puszczy, też jest umiejętnością wartą zachodu.

Nie rozumiem, dlaczego zdjęcie nie ma być ostre albo poprawnie naświetlone. Tzn tak, JAK CHCE AUTOR a nie wg jakiegoś automatu czy wykresu. Może być rozmyte, poruszone czy płytka głębia, jeśli tak miało być. Niestety, bywa że zwyczajnie jest NIEOSTRE albo totalnie błędnie naświetlone, bez żadnego sensu czy idei, po prostu automat zrobił źle. I taką REGUŁĘ miałem na myśli, czyli poprawność techniczną, przed wszystkimi elementami estetycznymi. Tego też oczekuję od każdego zdjęcia, chociaż zdarza mi się pokazać jakiś wyjątkowy, NIEPOWTARZALNY motyw na trochę nieostrym kadrze. Ale takie zdjęcie nie jest dobre.
Reszta jest kwestią gustu.

[fatman]

Przeczytałem cały wątek i chciałbym dodać swoje zdanie. W punktach:

1. Do każdego zdjęcia można dorobić filozofię tylko po co?
2. Filozofię fotograficzną wszyscy znamy (czytamy książki, słuchamy wypowiedzi fotografów).
3. Znajomość "zasad" ma prowadzić do wzbogacenia warsztatu (mam i znam swoje narzędzia ale czy i kiedy je zastosuję zależy ode mnie i emocji, które chcę przekazać). Gwóźdź w drzewo można wbić młotkiem, siekierą albo czołgiem a wyciągać obcęgami, kombinerkami, siekierą albo metodą Gustlika. Ważne jest aby wiedzieć co chcemy sami osiągnąć i przekazać widzowi.
4. Znakomitej większości zdjęć nie publikujemy a robimy je po to aby sięgając po nie po latach przypomnieć sobie chwilę w której je robiliśmy, emocje, pogodę jaka wtedy była i miejsce... róbmy je więc tak aby oddawały to co chcemy pokazać/przekazać i... najważniejsze że nas to cieszy !
5. Ktoś, kto oglądając swoje zdjęcia stwierdza, że są niedoskonałe, że nie oddają tego co chciał tam zobaczyć... sam sięgnie po litertaturę, pójdzie na wernisarz, pogada na forach, będzie zgłębiał techniki aby potem ich użyć. Pasja sama go wciągnie.

Podsumowując: dobrze jest zasady znać aby je zastosować lub nie

A co do dzikich zwierząt: chyba wszyscy inetersujący się tą tematyką znają niedawny przypadek kiedy to gościu musiał zwrócić nagrodę (chyba NG) po tym jak się okazało, że pięknie sfotografowany skądinąd wilk, który skakał na niego przez płot z wyszczerzonymi kłami nie był dziki tylko oswojony i tresowany

[masza]