Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
Proszę o pomoc w wyjaśnieniu zjawiska tz. efekt lunety. Chodzi o to iż , celując w jakiś odległy punkt ( im dalej tym lepszy efekt min. 50m) bez przybliżenia optycznego zaznaczając go dokładnie i następnie robiąc przybliżenie optyczne ( mi większe tym efekt wyraźniej widać min. x 50 ), nasz celowany punkt przesuwa się ku dołowi a luneta "patrzy" powyżej tego punktu. Dlaczego tak się dzieje i jakie zjawisko tu zachodzi. Czy to możliwe że światło jest załamywane w lunecie czy to promień światła odgina się do góry czy może coś jeszcze innego?
Nie jestem nawet fotografem amatorem i nie wiem nic o tych zjawiskach w internecie nie ma o tym wzmianki , sam to przetestowałem i nie znam odpowiedzi na to pytanie dlatego zwracam się o pomoc każdego kto może pomóc rozwikłać ta zagadke. Wiem że sporo ludzi się z tym spotkała jednak nie każdy się nad tym zastanawia a sprawa jest poważna bo czy to możliwe że światło się zagina ku górze przy powierzchni planety?
Przy max oddaleniu obiekt będzie b.mały, rodzi się automatycznie podejrzenie, że obiektyw nie jest wycelowany dokładnie "w" obiekt, ale to powinno się wtedy przybliżać w przypadkowe kierunki, a nie zawsze do góry.
Przy zoomach x50 to się nie zdziwię jak się oś optyczna mechanicznie przekręca, tzn unosi
Pomógł: 22 razy Posty: 5163 Skąd: Chełm I stolica PRL!
Wysłany: Sro 18 Gru, 2013
Tak, tak, zagina się ku górze tłumaczy to zasada wstęgi Mobiusa, zgodnie z ta zasadą w jednym miejscu jest przekręcenie na druga stronę i tam odgina się w dół. Sprawa jest poważna, bo w tym miejscu masowo giną ptaki rozbijając się o ziemię.
Moja teoria: zmieniając ogniskową przesuwają sie soczewki w tubusie co zmienia środek ciężkości obiektywu. Na kiepskim statywie powoduje to lekkie ugiecie na płytce, głowicy itp.
Ostatnio zmieniony przez hijax_pl Sro 18 Gru, 2013, w całości zmieniany 1 raz
Tak, tak, zagina się ku górze tłumaczy to zasada wstęgi Mobiusa, zgodnie z ta zasadą w jednym miejscu jest przekręcenie na druga stronę i tam odgina się w dół. Sprawa jest poważna, bo w tym miejscu masowo giną ptaki rozbijając się o ziemię.
Wstega Mobiusa niestety nie ma nic spólnego ze światłem. To czysto matematyczna figura opisana funkcją i nie podlegająca żadnym prawom fizyki. Ale dzięki za checi.
[ Dodano: Sro 18 Gru, 2013 08:56 ]
hijax_pl napisał/a:
Proponuję zainwestować w lepszy statyw.
Jak już pisałem nie jestem nawet fotografem amatorem i nie mam statywu ale jeśli ktoś ma "lepszy" statyw proszę go o zrobienie takiego doświadczenia i to najlepiej w poziomie i pionie ( z góry w dół i na odwrót ) i podzieleniu się wnioskami. Widziałem już opinie 1 niezależnego "fotografa" ? który też zaobserwował to zjawisko.
Pomógł: 22 razy Posty: 5163 Skąd: Chełm I stolica PRL!
Wysłany: Sro 18 Gru, 2013
Alojzy Lolek napisał/a:
Wstega Mobiusa niestety nie ma nic spólnego ze światłem. To czysto matematyczna figura opisana funkcją i nie podlegająca żadnym prawom fizyki. Ale dzięki za checi.
Dziekuje, że doceniasz mój wysiłek. Widzę, że hołdujesz błędnym przekonaniom, które odeszły wraz z Einsteinem - światło nie porusza się po liniach prostych ale zgodnie z geometrię przestrzeni. A nasza przestrzeń to wielka wstęga Mobiusa. Trójwymiarowość która widzisz jest pozorna i jest złudzeniem w Twoim mózgu, które wynalazła Matka Ewolucja dla reprezentacji jednostronnego otoczenia, aby nasi przodkowie łatwiej unikali drapieżników. Złudzenia takie nie powstają w sprzęcie optycznym - stąd opisywany efekt.
Moja teoria: zmieniając ogniskową przesuwają sie soczewki w tubusie co zmienia środek ciężkości obiektywu. Na kiepskim statywie powoduje to lekkie ugiecie na płytce, głowicy itp.
Bardzo proszę bez teorii tylko praktyczne doświadczenia , dodam iż to zjawisko jest znane ( podobno) geodetom a oni chyba maja dobre statywy jak nie najlepsze itd. a mimo to max zasieg pomiaru niwelatorem bez "błędu" to do niedawna 90m a ostatnio 200m.
A tutaj filmik od 4:00 min. o doświadczeniu z niwelatorem:
Ok a istnieje na to jakiś dowód czy za jakiś czas zniknie jak teoria A.Einsteina. Zaznaczam ,że nie chce nikogo do niczego przekonywać ani się kłócić chce tylko poznac prawde . Przyznaje że o wstędze Mobiusa usłyszałem tutaj 1 raz i boje się iż jest to kolejna teoria która jest na tyle skomplikowana że mniej dociekliwi uznają ją za mądrość ostateczną a ci bardziej stwierdza że sami nie wymyślili nic ciekawszego i też ją zaakceptują a która zatrzyma nas w miejscu na kilka lat.
Pomógł: 22 razy Posty: 5163 Skąd: Chełm I stolica PRL!
Wysłany: Sro 18 Gru, 2013
Proponuje zastanowić się nad:
a/ co to jest "poziom", jaki mierzy się niwelatorem (czym jest, jaki kształt ma ta powierzchnia),
b/ jaka jest krzywizna Ziemi na odległości 100 m (1 km i tak dalej - o ile opada od płaszczyzny stycznej do powierzchni Ziemi w danym punkcie),
c/ czy poziom z a/ jest tożsamy płaszczyźnie z b/,
d/ jaki jest wpływ refrakcji atmosferycznej,
e/ jeśli dokładność typowego, odpowiednio zszarganego, budowlanego niwelatora z dolnej półki wynosi na 100 m +/- kilka milimetrów - to jaka musi być dokładność poziomowania układu pomiarowego, jeśli jego typowy rozmiar (części samopoziomującej) to jeden - kilka cm. Wartość obliczyć w mikronach.
Alojzy Lolek sposób w jaki wykonano to doświadczenie skreśla sens jego rozważania.
ustawiono sobie ostrość centralnym punktem AF na oko i zaczęto zoomować x50, przykładowo wystarczył błąd 1mm by przy x50 wyniósł już 50mm.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
forum.optyczne.pl wykorzystuje pliki cookies, które są zapisywane na Twoim komputerze.
Technologia ta jest wykorzystywana w celach reklamowych i statystycznych.
Pozwala nam określać zachowania użytkowników na stronie, dostarczać im odpowiednie treści oraz reklamy,
a także ułatwia korzystanie z serwisu, np. poprzez funkcję automatycznego logowania.
Pliki cookies mogą też być wykorzystywane przez współpracujących z nami reklamodawców, a także przez narzędzie Google Analytics, które jest przez nas wykorzystywane do zbierania statystyk.
Korzystanie z serwisu Optyczne.pl przy włączonej obsłudze plików cookies jest przez nas traktowane, jako wyrażenie zgody na zapisywanie ich w pamięci urządzenia, z którego korzystasz.
Jeżeli się na to nie zgadzasz, możesz w każdej chwili zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Przeczytaj, jak wyłączyć pliki cookie i nie tylko »
Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 10
.
