Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
W podzięce za to, jak fajnie piszecie i dzielicie się wiedzą na temat lornetek postanowiłem napisać coś od siebie. Opis będzie dotyczył lornetki Swarovski Curio 7x21, z tego co zauważyłem maluchy nie cieszą się na tym forum specjalnym powodzeniem, jednak może dla kogoś ten opis okaże się przydatny czy też przynajmniej interesujący. Co ważne jest to moja pierwsza i jedyna poważna lornetka. Natomiast mam doświadczenie z obiektywami, więc optyka i podstawowe wady nie są mi obce. Lornetkę używam od początku roku, więc zdążyłem już dokonać wielu obserwacji, w różnych warunkach.
Wybór
Nie jestem typem kolekcjonera - lubie mieć mało a dobrze, więc od początku przyświecała mi idea „tej jedynej”. Długo wahałem się w co iść, naczytałem się mnóstwo informacji, o dziwo w przypadku lornetek już samo czytanie o nich może być przyjemne Międzyczasie miałem okazję w zasadzie raz popatrzeć przez dobre lornetki w sklepie myśliwskim, testowałem chwilę EL 10x50 i stary Companion w wersji 8 i 10. Bliżej mojego wyboru udałem się do znanego sklepu na B by potestować 4 różne modele. Curio, Companion 8x, Leica 7x35 i z ciekawości NL Pure 8x32. To co zapamiętałem z tamtej wizyty to fakt, że dla początkującego ocena różnic w jakości obrazu jest bardzo trudna, miałem nawet problem z oceną pola widzenia! NL szybko odłożyłem na półkę bo i tak nie planowałem takiego wydatku a także na ten czas nie widziałem specjalnych różnic w optyce. Pod koniec obserwacji (robiło się widnawo) zauważyłem, że Leica zaczyna dominować jasnością, nie mniej Curio (a także Companion) dawały całkiem satysfakcjonujące rezultaty. W końcu więc, skoro wszystkie dawały dobry obraz a Curio dodatkowo był tak mały (i najtańszy) postanowiłem postawić na niego (z myślą, że poświęcę zdolności zmierzchowe oraz zwłaszcza astronomiczne, jakich ten model wydawało się będzie pozbawiony). Spodobała mi się idea sprzętu, który będzie tak łatwy do zabrania wszędzie.
Design i jakość wykonania
Dla mnie piękny - nowoczesny, minimalistyczny i faktycznie mały choć nie powiedziałbym skrajnie mały. W kieszeni kurtki super, ale do spodni jeansowych praktycznie odpada, nawet jakiś bardziej luźnych wg mnie zbyt odczuwalne. Teraz gdy jest cieplej, przyłapałem się na tym, że i tak wolę plecak z szybkim dostępem…
Czytałem o raportach w sprawie odpadającego pokrętła ostrości. Mam nadzieję, że Swarovski przyjrzał się temu bardziej i obecne modele nie mają tego problemu. W moim nic się nie wydarzyło. Jakość wykonania jest, jak dla mnie nianaganna, świetne spasowanie. Po ponad 4 miesiącach użytkowania (bez futerału, same kieszenie kurtek bądź plecak) nie widzę jakiegokolwiek śladu zużycia, ryski itp. Nie noszę go też na pasku, wolę trzymać w dłoni, bądź chować do kieszeni.
Ergonomia
Jak na tak małą lornetkę wg mnie bardzo dobra. Lornetkę można objąć całymi dłońmi, tak że palce będą na siebie nieco nachodzić. Tutaj zarzutu, że małe to niewygodne nie podzielam. Taki rodzaj uchwytu (można też wspomóc podpieranie czoła jednym palcem) daje dobrą stabilizacje. Nie mam żadnych zastrzeżeń odnośnie umiejscowienia i pracy mechanizmu ustawiania ostrości. Podobnie ustawianie tubusów - działa z przyjemnym oporem i nie rozregulowuje się samoistnie.
Umiejscowienie przy oku - tutaj pojawia się główny problem. O ile z jednej strony lornetka raczej mało cierpi na mroczki, zaciemnienia itp. i samo znalezienie widoku jest łatwe o tyle budowa muszli ocznych, bądź po prostu ich wielkość powoduje u mnie pewien rodzaj dyskomfortu, potrzeby poprawiania, poszukiwania optymalnego rozwiązania. I to optimum jest trudne do osiągnięcia, bądź wręcz niemożliwe. Nie powoduje to, że dłuższe obserwacje są niemożliwe bo prowadziłem takich wiele, niemniej chciałoby się w tym względzie lepszego zachowania. Na pewno warto przetestować samemu, jak ta lornetka będzie nam leżeć przy oku.
Optyka
Biorąc pod uwagę opisy użytkowników, bądź testy spodziewałem się mniejszej abberacji chromatycznej ale ta jednak występuje. Być może jestem dość czuły na tą wadę, pamiętam raz chwyciłem jakiegoś bodajże Vortexa za około 1000 zł w sklepie myśliwskim i szybki test na ulicy poraził mnie ilością abberacji. Tutaj Curio to inna liga, nie mniej wada musi zostać odnotowana. W samym centrum wada jest bliska 0, nie występuje też na księżycu. Dalej może się pojawiać subtelnie, w narożnikach będzie już bardziej widoczna. Oczywiście warunki odgrywają tutaj kluczową rolę, szarawe chmury będą wadę ukazywać bardziej, przy niebieskim niebie na gałęziach niemal niewystępująca. Ogólnie abberacja nie degraduje przyjemności z obserwacji, gdzieś tam się czasami mieni i tyle.
Spadek ostrości w kierunku brzegu pola, jakiś tam jest ale nazwałbym go raczej symbolicznym. Lornetkę uznałbym za ostrą po brzeg.
Odblaski nie stanowią problemu, udało mi się je wygenerować bodaj 2 razy w ciągu kilku miesięcy w dość specyficznych warunkach.
Reszta to już same zalety. Ostrość bardzo wysoka, kolorystyka piękna, naturalna, czasami jakby nieco podkręcona w stosunku do rzeczywistości. Kontrast świetny. Lornetka potrafi ładnie wyciągnąć kolory upierzenia nawet w nudny, szary dzień.
Jasność
Zaskakująco wysoka. Była to moja główna obawa, 3 mm to przecież za mało do czegokolwiek innego niż obserwacje dzienne. Teraz wiem, że jest inaczej. Można prowadzić obserwacje na otwartym terenie aż do zmierzchu. Również miasto przy wieczornym oświetleniu pokazuje zaskakująco sporo. Ok, słabo oświetlone budynki mogą być już mniej interesujące ale gdy tylko Curio złapie trochę światła np. jakieś ładniejsze witryny, światełka itp widok od razu nabiera tego pięknego kontrastu i kolorystyki, podobnie jak za dnia.
Nocne niebo
Ponownie zaskoczenie. Obawiałem się, że lornetka będzie bezużyteczna. Jednak wcale tak nie jest i można poczynić swoje pierwsze obserwacje za pomocą tej małej lornetki. Musiałem czekać tyle lat, by wreszcie dzięki Curio odkryć, że tych gwiazd jest znacznie więcej, niż to co widzimy gołym okiem . Niektóre zgrupowania wyglądają bardzo urokliwie. Najbardziej podobały mi się otoczenie gwiazdy Mirfak, Plejady, pas Oriona. Tuż pod nim M42 zwrócił moją uwagę, dając mi wrażenie, że jest tam „coś” jakaś jakby mgiełka. Później dowiedziałem się, że to wielka mgławica. Udało się także dostrzec M31 ale była to chmurka na granicy widoczności. Obserwacje były toczone jeszcze zimą.
Obserwacje
Hasło Swarovskiego „Seen the unseen” ma tu zdecydowanie zastosowanie. Lornetka pozwoliła mi odkrywać świat na nowo i dostrzegać zjawiska, których wcześniej nie dostrzegałem. Piękne kolory ptaków, piruety w powietrzu, wyłowienie małej rybki z jeziora, księżyc pokazujący detale, do których gołym okiem nie można się nawet zbliżyć, spacerowicze na otwartym terenie skąpani światłem zachodzącego słońca, majestatyczne myszołowy, żurawie w tańcu, lis z którym wymieniliśmy, krótkie aczkolwiek wymowne spojrzenie, spadająca gwiazda na nocnym niebie, zadziwiające załamanie horyzontu nad morzem, dające efekt niemal jak w Interstellar albo oddalona plaża wyglądająca prawie jak obraz Van Gogha rownież w wyniku jakiejś chwilowej dystorsji powietrza. Wyjątkowych momentów było wiele… Curio to świetny towarzysz pewnie bardziej dla świadomego użytkownika, jako uzupełnienie kolekcji. Jako jedyna lornetka - trzeba na pewno wypróbować, jak będzie nam „leżał”. Co ciekawe z osób, którym pokazywałem nikt nie narzekał na żadne trudności w patrzeniu. Ale może byli mało wymagający? U mnie narazie Curio zostaje ale nie wykluczam w przyszłości wymiany, bądź dokupienia większego formatu.
Pomógł: 48 razy Posty: 915 Skąd: Pogórze Kaczawskie
Wysłany: Sob 18 Maj, 2024
carlo, bardzo ciekawa recenzja. Dzięki za czas poświęcony na pokazanie, że również małe lornetki mają duże walory obserwacyjne. Ja na codzień używam Zeissa Terrę 8x25 - ale często jest ona jak dla mnie za duża, więc zacząłem się rozglądać za czymś mniejszym. Myślałem o Leikach (trino lub ultra), w sprawie Nikona HG 8x20 pisałem do Wikinga (nie odpowiedział ). Natomiast Twoja rzeczowa recenzja skierowała moją uwagę na Austrię .
Pomógł: 45 razy Posty: 2592 Skąd: Kraków i okolica
Wysłany: Sob 18 Maj, 2024
Maciek...Nie wiem czy czytałeś, chyba na BF, że Nikony mają jedną wadę, ich wierzchnia powierzchnia obudowy, jest mało odporna na wszelkie otarcia i zadrapania, co przy bardziej intensywnym użytkowaniu powoduje, że lornetka wygląda na bardzo zużytą. Była nie dawno do sprzedania, na OLX, 8x20, miała chyba 2 lata a wyglądała, jakby miała z 10 lat, właśnie z powodu widocznych śladów na mostku i krawędziach obiektywów. Trino, Ultra czy Curio, są chyba odporniejsze na takie użytkowanie, a na pewno Trino i Ultra, co widać nawet po 10 letnich i więcej egzemplarzach, jak się trafią w sprzedaży. Szkoda, że mają małe pola vs Curio, chociaż nie wszystkim to przeszkadza, bo jak widać cieszą się dużym powodzeniem .
Carlo, dzęki za recenzję i fajnie, że Ci pasuje. Ja w tym roku używam praktycznie tylko Terry 8x25, mimo że mam większe i lepsze lornetki. Grunt to mieć lornetkę przy sobie.
Czasem zerkam na nocne niebo przez moją najmniejszą lornetkę (Zeiss 6x20 B) i nadal widać znacznie więcej gwiazd niż gołym okiem. To nie są lornetki na noc, ale na pewno nie są w nocy bezużyteczne.
Maciek, porównywałem Nikona HG 8x20 z Terrą 8x25 i optycznie żadna nie jest wyraźnie lepsza, a pola widzenia są przy szybkim zerknięciu takie same. Nikon wydaje się staranniej wykonany (jakby produkt z wyższej półki), przyjemniej też pracuje fokuser. Jest mniejszy, to od razu widać, ale niespecjalnie lżejszy.
Wysłany: Wczoraj 13:13 Re: Swarovski Curio 7x21 - opis użytkownika
carlo napisał/a:
Jasność
Zaskakująco wysoka. Była to moja główna obawa, 3 mm to przecież za mało do czegokolwiek innego niż obserwacje dzienne. Teraz wiem, że jest inaczej. Można prowadzić obserwacje na otwartym terenie aż do zmierzchu.
Ja niedawno nabyłem lornetkę ze źrenicą 3mm. Pewnie ma gorsze powłoki i gorszą transmisję niż Curio ale wieczorem daje sobie radę nadspodziewanie dobrze. Naprawdę warto po nią sięgnąć w tych warunkach bo dostarcza dużo więcej informacji niż z patrzenie gołym okiem. Moja inna lornetka podobnej klasy- ze źrenicą 2.5mm- w takich warunkach jest ciemniejsza i patrzenie przez nią niczego ciekawego już raczej nie wnosi.
Pomógł: 45 razy Posty: 2592 Skąd: Kraków i okolica
Wysłany: Wczoraj 13:45
Binokularnik...Na BF, chyba, ktoś podał transmisję Curio około 90-91% więc nie jest aż taka wysoka, jak mogło by się wydawać. To poziom wielu alf, ale też poziom, który osiągają lornetki z niższej półki np GPO, Kowy BD II czy nawet Terra ED 8-10x25 . M7 10x30, bo o niej zapewne piszesz, nic w tej kwestii nie brakuje bo MZ, poziom jasności w M7 8-10x30 jest wysoki, w/g mnie około 90%, co skutkuje lepsza jasnością obrazu, jaką dają dodatkowo, większe średnice obiektywów, w tych lornetkach. Curio posiada zapewne lepsze powłoki na szkłach i to powoduje (prawdopodobnie) też większą wyrazistość obrazu.
Koleżanka wykazuje podstawowe zainteresowanie obserwacjami ale jakiejś wielkiej miłości póki co nie ma. To chyba musi być już zapisane w DNA Ostatnio zdarzyła mi się tego typu rekcja, kto wie czy kolega nie skończy z paskiem na szyi
Binokularnik napisał/a:
Ja niedawno nabyłem lornetkę ze źrenicą 3mm. Pewnie ma gorsze powłoki i gorszą transmisję niż Curio ale wieczorem daje sobie radę nadspodziewanie dobrze. Naprawdę warto po nią sięgnąć w tych warunkach bo dostarcza dużo więcej informacji niż z patrzenie gołym okiem. Moja inna lornetka podobnej klasy- ze źrenicą 2.5mm- w takich warunkach jest zdecydowanie ciemniejsza i patrzenie przez nią niczego ciekawego już raczej nie wnosi.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
forum.optyczne.pl wykorzystuje pliki cookies, które są zapisywane na Twoim komputerze.
Technologia ta jest wykorzystywana w celach reklamowych i statystycznych.
Pozwala nam określać zachowania użytkowników na stronie, dostarczać im odpowiednie treści oraz reklamy,
a także ułatwia korzystanie z serwisu, np. poprzez funkcję automatycznego logowania.
Pliki cookies mogą też być wykorzystywane przez współpracujących z nami reklamodawców, a także przez narzędzie Google Analytics, które jest przez nas wykorzystywane do zbierania statystyk.
Korzystanie z serwisu Optyczne.pl przy włączonej obsłudze plików cookies jest przez nas traktowane, jako wyrażenie zgody na zapisywanie ich w pamięci urządzenia, z którego korzystasz.
Jeżeli się na to nie zgadzasz, możesz w każdej chwili zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Przeczytaj, jak wyłączyć pliki cookie i nie tylko »
Strona wygenerowana w 0,53 sekundy. Zapytań do SQL: 27
Międzyczasie miałem okazję w zasadzie raz popatrzeć przez dobre lornetki w sklepie myśliwskim, testowałem chwilę EL 10x50 i stary Companion w wersji 8 i 10. Bliżej mojego wyboru udałem się do znanego sklepu na B by potestować 4 różne modele. Curio, Companion 8x, Leica 7x35 i z ciekawości NL Pure 8x32. To co zapamiętałem z tamtej wizyty to fakt, że dla początkującego ocena różnic w jakości obrazu jest bardzo trudna, miałem nawet problem z oceną pola widzenia! NL szybko odłożyłem na półkę bo i tak nie planowałem takiego wydatku a także na ten czas nie widziałem specjalnych różnic w optyce. Pod koniec obserwacji (robiło się widnawo) zauważyłem, że Leica zaczyna dominować jasnością, nie mniej Curio (a także Companion) dawały całkiem satysfakcjonujące rezultaty. W końcu więc, skoro wszystkie dawały dobry obraz a Curio dodatkowo był tak mały (i najtańszy) postanowiłem postawić na niego (z myślą, że poświęcę zdolności zmierzchowe oraz zwłaszcza astronomiczne, jakich ten model wydawało się będzie pozbawiony). Spodobała mi się idea sprzętu, który będzie tak łatwy do zabrania wszędzie.
. Niektóre zgrupowania wyglądają bardzo urokliwie. Najbardziej podobały mi się otoczenie gwiazdy Mirfak, Plejady, pas Oriona. Tuż pod nim M42 zwrócił moją uwagę, dając mi wrażenie, że jest tam „coś” jakaś jakby mgiełka. Później dowiedziałem się, że to wielka mgławica. Udało się także dostrzec M31 ale była to chmurka na granicy widoczności. Obserwacje były toczone jeszcze zimą.
). Natomiast Twoja rzeczowa recenzja skierowała moją uwagę na Austrię 
.
Ostatnio zdarzyła mi się tego typu rekcja, kto wie czy kolega nie skończy z paskiem na szyi 