Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
W sumie widać jasno to co napisał palindrom w komentarzach pod artykułem, optyka niestety nie posuwa się tak szybko do przodu jak inne rodzaje osprzętu foto. Poza znacznie ulepszonymi powłokami przeciwodblaskowymi i wszelakimi udziwnionymi w kształty i materiały soczewkami, które okazuje się niewielką mają przewagę nad prostymi układami sprzed lat, praktycznie nic się nie zmieniło. Pojawił się co prawda AF, stabilizacja, ale to mechanika... optyka śpi
Mam wrazenie ze troche przesadzacie - to nie tak ze optyka niewiele poszla do przodu - moze faktycznie przy tak prostej konstrukcji ciezko cos nowego wymyslec -ale zobaczcie jakie szkla o zupelnie nowych ogniskowych pojawily sie. Zrobienie obiektywow zmienno ogniskowych o stalym swietle pewnie jeszce mozna by wymienic pare "technologicznych nowosci"
Dodajcie do tego ultra jasne stalki
mavierk Temu Panu już podziękujemy never knows best
Pomógł: 93 razy Posty: 7364 Skąd: Lubin / Wrocław
Wysłany: Pią 17 Kwi, 2009
dokładnie, pokażcie mi 70-200/2.8 z VR z sprzed 50 laty? Albo równie ostre 100-300/4, że o super tele nie wspomnę
Po za tym uważacie, że te 10-13 lpmm więcej w 50G na brzegu kadro to mało?
optyka niestety nie posuwa się tak szybko do przodu jak inne rodzaje osprzętu foto.
to nie tak. Zapominasz o jednej rzeczy i dlatego to powinno wyglądać tak (moim zdaniem): koszt posunięcia do przodu optyki jest nieporównywalnie duży w stosunku do innych osprzętów foto.
Moim zdaniem wyprodukowanie szkła 50 f/1.4 które jest ostre od pełnej dziury i jest wolne od abberacji jest możliwe (mając algorytm genetyczny i program do śledzenia promieni można przejrzeć wszystkie możliwe obiektywy w rozsadnym czasie), jednak koszt takiego szkła byłby tak wysoki, że nie opłaca się w ogóle zaczynać badań w tą stronę. Każdy projekt szkła jest kompromisem między ceną i osiągnięciami.
Pozdrawiam
no właśnie w tym chyba sęk - afs 50 to nie jest najlepszy możliwy obiektyw 50 1.4 tylko najlepszy jaki nikon mógł za tą cenę w danym okresie czasu zrobić. A że np. taka CA można poprawić w komputerze/aparacie nikt się już tym nie kłopocze (przynajmniej w tej klasie cenowej)
benetnash,
niestety mylisz się. To nie jest kwestia pieniędzy lecz technologii. Istnieje kilka "instrumentów absolutnych", wolnych od wszelkich aberracji, niestety są to twory raczej teoretyczne, a nawet ich realizacja byłaby nieprzydatna. To, że zerujemy jedne aberracje kosztem innych, jest winą układu równań, który nie posiada rozwiązań. To jest niestety matematyka i tego nie można przeskoczyć. Trzeba by było zmienić filozofię.
Dla przykładu taką próbę jakiś czas temu podjął Canon, produkując pierwszy na świecie obiektyw hybrydowy, wykorzystujący zarówno elementy refrakcyjne jak i dyfrakcyjne. Filozofia odniosła sukces, gdyż udało się zminimalizować CA na pojedynczej soczewce a długie tele stało się małe i kompaktowe. Niestety niewiele osób mówi o tym, że istnieje coś takiego jak efektywność dyfrakcji i nie jest ona duża. Tracimy sporo światła a rozdzielczość takiego układu też nie rzuca na kolana.
Nie piszę o tym jak o historii nieudanej próby implementacji czegoś nowego, tylko jako próby w ogóle. Trzeba zmienić filozofię żeby pójść dalej, niestety.
fafniak,
owszem, ultrajasne stałki (1.2, 0.9...) wymagały trochę innej konstrukcji optycznej. Chodzi mi o to że to nie była rewolucja, lecz udoskonalenie starszych konstrukcji.
Zoomy, jak widać, również obliczono ręcznie z pomocą suwaka logarytmicznego dziś można zrobić to lepiej i szybciej. Optymalizacja dużych układów to już kwestia mocy obliczeniowych i robienie tego ręcznie to raczej "masakra". Ogólna filozofia jednak nie uległa zmianie - wiadomo jak zbudować achromat, apochromat, wiadomo co zrobić aby układ był wolny od dystorsji czy astygmatyzmu i są to te same recepty co w XIXw. Po prostu teraz można robić bardziej skomplikowane, "fikuśne" konstrukcje i nikt nie musi tego robić kartką i ołówkiem. Z resztą 30 powierzchni ze stratą 1% światła (MgF2) daje transmisję 74% a dla niepowleczonych soczewek poniżej 30%. Współczesne powłoki przy 15 soczewkach wspinają się ponad 90%. Jasne że dziś można więcej. Dobry obiektyw stałoogniskowy projektowało się miesiącami lub latami (zależnie od zasobów ludzkich), nie wspominając o tym że duża ilość elementów spowodowałaby radykalne zmniejszenie produkcji.
mavierk,
na początku XIXw produkowano układy o ogniskowych 5m i większych (napiszę w milimetrach: 5000mm), wtedy przecież już od dawna stosowano refraktory do obserwacji astronomicznych. Po prostu nikt na poważnie nie myślał o implementowaniu tego w fotografii, bo po co? Z resztą w erze niskoczułych materiałów fotograficznych trzeba było więcej niż f/22 a obróbka naprawdę dużych powierzchni optycznych nie jest łatwa.
Nawet współcześnie jest sporo zapaleńców, którzy sami ręcznie szlifują zwierciadła do teleskopów w układzie Newtona. Najbardziej wprawni radzą sobie w kilka miesięcy, początkującemu zajmuje to rok, o ile nie szlifuje czegoś większego niż 125mm
Długie i jasne teleobiektywy to kwestia możliwości technologii, nie pomysłu. W XVIIw były już znane lunety holenderskie (nie wiedzieć czemu zwane również lunetami Galileusza), które tworzyły ten sam układ co teleobiektywy, z tym że soczewki były bardziej odsunięte od siebie
mavierk Temu Panu już podziękujemy never knows best
Pomógł: 93 razy Posty: 7364 Skąd: Lubin / Wrocław
Wysłany: Pią 17 Kwi, 2009
palindrom napisał/a:
Długie i jasne teleobiektywy to kwestia możliwości technologii, nie pomysłu.
no właśnie o to mi chodzi. Piszesz o rzeczach oczywistych, potwierdzając moje teorie
Itey, są dwa szkła zrobione w technologii DO - Diffractive Optics. To:
EF 70-300 IS USM DO oraz L-ka EF 400 mm f/4.0 DO USM IS. Oba kosmicznie
drogie jak na swoje parametry. Podobno źle pracują pod światło.
Dokładnie. Zdjęcia są znacznie mniej kontrastowe i mają gorszą rozdzielczość niż u zwyczajnych, refrakcyjnych odpowiedników. Jedyną przewagą może być waga i rozmiar (przynajmniej w przypadku 400L DO).
Zatem jeżeli ktoś ma pomysł na inną, lepszą optykę to zapraszam. Noble rozdają co roku, może się trafi
Być może jest to po prostu technologia wymagająca dopracowania. Ważne jest, że w ogóle ktoś próbował. Z drugiej strony Edison zanim zbudował żarówkę odkrył tysiąc sposobów jak się tego nie robi
Niby inżynierowie dysponują komputerami, które wszystko mogą w miarę szybko i bardzo dokładnie poobliczać, ale co z tego, jak nikt nie ma pomysłu na równanie Ot cały problem.
Poza tym litografia stosowana w procesie produkcji sensorów nie pozwala budować ich innych, niż płaskie. Gdyby to się udało, można by zrezygnować z korygowania krzywizny pola - jeden stopień swobody mniej
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
forum.optyczne.pl wykorzystuje pliki cookies, które są zapisywane na Twoim komputerze.
Technologia ta jest wykorzystywana w celach reklamowych i statystycznych.
Pozwala nam określać zachowania użytkowników na stronie, dostarczać im odpowiednie treści oraz reklamy,
a także ułatwia korzystanie z serwisu, np. poprzez funkcję automatycznego logowania.
Pliki cookies mogą też być wykorzystywane przez współpracujących z nami reklamodawców, a także przez narzędzie Google Analytics, które jest przez nas wykorzystywane do zbierania statystyk.
Korzystanie z serwisu Optyczne.pl przy włączonej obsłudze plików cookies jest przez nas traktowane, jako wyrażenie zgody na zapisywanie ich w pamięci urządzenia, z którego korzystasz.
Jeżeli się na to nie zgadzasz, możesz w każdej chwili zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Przeczytaj, jak wyłączyć pliki cookie i nie tylko »
Strona wygenerowana w 0,06 sekundy. Zapytań do SQL: 13
dziś można zrobić to lepiej i szybciej. Optymalizacja dużych układów to już kwestia mocy obliczeniowych i robienie tego ręcznie to raczej "masakra". Ogólna filozofia jednak nie uległa zmianie - wiadomo jak zbudować achromat, apochromat, wiadomo co zrobić aby układ był wolny od dystorsji czy astygmatyzmu i są to te same recepty co w XIXw. Po prostu teraz można robić bardziej skomplikowane, "fikuśne" konstrukcje i nikt nie musi tego robić kartką i ołówkiem. Z resztą 30 powierzchni ze stratą 1% światła (MgF2) daje transmisję 74% a dla niepowleczonych soczewek poniżej 30%. Współczesne powłoki przy 15 soczewkach wspinają się ponad 90%. Jasne że dziś można więcej. Dobry obiektyw stałoogniskowy projektowało się miesiącami lub latami (zależnie od zasobów ludzkich), nie wspominając o tym że duża ilość elementów spowodowałaby radykalne zmniejszenie produkcji.
